گل (ماریجوانا) در جوامع جهانی، به عنوان یکی از مهم‌ترین مواد مخدر شناخته می‌شود. افزایش قابل توجه مصرف این ماده در بین جوانان، نگرانی‌ها و سوالات فراوانی را درباره تاثیرات و پیامدهای آن بر جسم و روح افراد، به وجود آورده است. این ماده مخدر، دارای عوارض و مشکلات مختلفی بعد از مصرف است، که به مرور زمان و با تداوم مصرف مواد، بیشتر نمایان می‌شوند. در این مقاله، به بررسی برخی از عوارض کشیدن گل و مشکلات ناشی از آن می‌پردازیم.
حالت چشم بعد از کشیدن گل
تترا هیدرو کانابینول (THC)، یکی از ترکیبات شیمیایی مهم موجود در گیاه ماریجوانا یا گل است، و مسئول بسیاری از اثرات روانی و فیزیولوژیکی آن به حساب می‌آید.
THC می‌تواند به صورت موقت فشار داخل چشم را کاهش دهد. این اثر به خاطر تاثیر مستقیم آن بر سیستم عصبی مرکزی است، که باعث می‌شود عروق خونی در چشم گشاد شده و فشار درون چشم را کاهش دهد. این واکنش می‌تواند منجر به افزایش جریان خون در عروق چشم گردد و در نهایت، گشاد شدن رگ‌های خونی، خون‌ریزی و حالت قرمزی چشم را در پی خواهد داشت.
عوامل دیگری مانند خشکی چشم، احتقان عروقی، افزایش حساسیت نوری و احساس سوزش چشم نیز در اثر مصرف گل رخ می‌دهند. این عوارض، ممکن است به صورت موقت و در طول مدت مصرف تترا هیدرو کانابینول به وجود آیند.
توهم بعد از مصرف گل
توهم پس از مصرف ماریجوانا، یکی از عوارض شناخته شده است که می‌تواند در برخی افراد رخ دهد. ترکیبات شیمیایی موجود در ماریجوانا، به ویژه ماده مخدر اصلی آن که با نام تتراهیدروکانابینول شناخته می‌شود، با سیستم عصبی انسان تعامل می‌کنند و تغییراتی در فعالیت مغز ایجاد خواهند کرد.
تتراهیدروکانابینول، به گیرنده‌های موجود در سیستم عصبی متصل می‌شود و فعالیت عصبی را تغییر می‌دهد. این تغییرات ممکن است باعث توهم و احساسات غیر واقعی در افراد گردند. برخی از افراد ممکن است پس از مصرف ماریجوانا، تجربه‌های تصویری، شنوایی و حسی غیر واقعی و توهمی داشته باشند. این توهم‌ها می‌توانند شامل احساس پریشانی، ترس، شک و ترس از تعقیب، احساس پارانویا و ایده آل‌ها و خیالات ناقص باشند.
مصرف گل و عوارض آن بر روی مغز
استفاده از ماریجوانا می‌تواند به تغییر و تاثیر در عملکرد سیستم اندوکانابینوئیدی مغز منجر شود. این سیستم سیگنالینگ پیچیده در مغز، برای کنترل فرآیندهای مختلف از جمله توجه، حافظه، تنظیم خلق و روحیه، تعامل اجتماعی و عملکرد اجرایی مهم است. بنابراین، اختلال در این سیستم می‌تواند منجر به پیامدهای پیچیده‌ای بر مغز در دوران رشد و تکامل در نوجوانان شود.
مطالعات نشان داده‌اند که مصرف ماریجوانا در دوران نوجوانی و جوانی، می‌تواند تاثیرات طولانی مدتی روی عملکرد شناختی و عاطفی داشته باشد. این تاثیرات ممکن است شامل کاهش توجه و حافظه، کاهش توانایی‌های اجرایی مانند برنامه‌ریزی و تصمیم‌گیری، تغییر در روحیه و افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های روانی باشند.
آثار مصرف گل تا چه مدت در بدن باقی می‌ماند؟
مدت زمان باقی‌ماندن آثار مصرف گل در بدن، بر اساس عوامل مختلفی تغییر می‌کند. متابولیت اصلی موجود در گل و ماریجوانا، THC است. زمانی که ماریجوانا مصرف می‌شود، مادهTHC به سرعت به سیستم خونی و ادرار وارد شده و تا مدت زمان مشخصی در بدن باقی می‌ماند.
معمولا، زمان باقی‌ماندن آثار مصرف گل در ادرار بین 3 تا 30 روز است. این بازه زمانی بسته به عوامل مختلفی مانند میزان مصرف گل، نوع مصرف، حالت بدنی فرد، سرعت متابولیسم و ویژگی‌های بیولوژیکی فرد، ممکن است متغیر باشد.
در صورت مصرف مکرر و مداوم گل، THC می‌تواند به تدریج در بافت‌های بدن تجمع کند و زمان باقی‌ماندن آن در بدن بیشتر گردد. به عنوان مثال، در مواردی که مصرف گل به صورت روزانه و مداوم انجام می‌شود، آثار آن ممکن است از یک تا سه ماه در تست ادرار قابل تشخیص باشد.
چند بار مصرف گل باعث اعتیاد می‌شود؟
تحقیقات نشان داده‌اند که با یک بار مصرف گل، فرد برای همیشه به آن معتاد می‌شود. این ماده مخدر، به طور مستقیم بر بخش‌هایی از مغز که مرتبط با آرامش فرد هستند، تاثیر می‌گذارد و با عدم مصرف این ماده، فرد ممکن است از اضطراب، بی‌قراری و تپش قلب رنج ببرد. همچنین، مشخص شده است که این ماده مخدر، بر گروه‌های خونی +A و +O تاثیر توهم‌زایی بیشتری دارند.
به طور کلی، مصرف هر نوع ماده مخدر، با ایجاد اختلال در سیستم عصبی و فرآیندهای طبیعی مغز، باعث بروز مشکلات و عوارض مختلفی در دراز مدت می‌شود. تاثیر مصرف گل در افراد مختلف نیز متفاوت خواهد بود. در هر صورت، گل به عنوان یکی از خطرناک‌ترین مواد مخدر رایج شناخته می‌شود، که تحت هیچ شرایطی نباید آن را مصرف کرد.
