ترک اعتیاد یک فرآیند چالش برانگیز بوده و با عوارض فیزیکی و روانی مختلفی همراه است. در این مسیر، آرامبخش‌ها و روش‌های مختلف می‌توانند به شما کمک کنند تا دردها، بی‌خوابی و استرس را کاهش دهند و باعث شوند تا با موفقیت، اعتیاد خود را کنار بگذارید. بسیاری از مسکن‌هایی در فرآیند ترک اعتیاد مورد استفاده قرار می‌گیرند، نتایج متفاوتی دارند. استفاده از مسکن‌های مختلف برای درمان و ترک اعتیاد، نیازمند نظارت و تجویز پزشک است؛ زیرا این داروها با عوارض جانبی مختلفی همراه هستند.
لیست مسکن‌های قوی برای درد ترک اعتیاد
معمولا برای درمان انواع اعتیاد، از مسکن‌های مختلفی استفاده می‌شود، که نوع آن‌ها بستگی به مواد مخدر مصرفی و دوز آن دارد. در ادامه به معرفی برخی از این داروها می‌پردازیم.
آمپول دیکلوفناک
دیکلوفناک یک داروی ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAID) است که برای کاهش التهاب، درد و تب به کار می‌رود. این دارو ممکن است در برخی موارد به عنوان آرامبخش استفاده شود؛ اما برای ترک اعتیاد به مواد مخدر، مصرف آن به شکل مستقیم توصیه نمی‌گردد و نباید بدون مشورت با پزشک متخصص مصرف شود.
بوپرنورفین؛ یک مسکن قوی
بوپرنورفین یک داروی مسکن قوی است، که برای کاهش دردها و درمان وابستگی به مواد مخدر مانند هروئین، استفاده می‌شود.
این دارو به عنوان یک مسکن قوی عمل کرده و می‌تواند عوارض و علائم شدید ترک مواد مخدر را کاهش دهد. همچنین، این دارو ممکن است جایگزینی مناسب برای ماده مخدر باشد و به فرد کمک کند تا کمتر احساس نیاز به مصرف مواد بکند!
بوپرنورفین از خانواده داروهای معروف به داروهای ترک اعتیاد است. این دارو در دسته‌بندی داروهای agonist-antagonist قرار می‌گیرد، که مشابه مواد مخدر عمل می‌کند؛ ولی باعث ایجاد واکنش‌های ضعیفتری در مغز می‌شود. این اثرات می‌توانند به فرد در فرآیند ترک اعتیاد کمک کنند.
مصرف بوپرنورفین باید تحت نظر یک پزشک متخصص اعتیاد صورت گیرد. پزشک بر اساس وضعیت فرد، تاریخچه اعتیاد و نیازهای خاص، میزان و روش مصرف دارو را تعیین خواهد کرد. همچنین، در هنگام مصرف این دارو نیز ممکن است برخی از عوارض جانبی مانند تهوع، سردرد، خواب آلودگی و تغییر در ضربان قلب رخ دهد.
داروی نالتروکسان
نالتروکسان (Naltrexone) یک داروی مورد استفاده برای ترک اعتیاد است. این دارو در دسته داروهای معروف به داروهای آنتاگونیستهای نیکوتینیک و اپیوئیدی قرار می‌گیرد. نالتروکسان عملکردی متفاوت در مغز دارد و به عنوان یک آنتاگونیست مواد مخدر عمل می‌کند.
نالتروکسان عملکرد مواد مخدر را در مغز مسدود یا محدود می‌کند؛ به این ترتیب موجب کاهش اثرات آن‌ها می‌شود. در صورت مصرف نالتروکسان، اگر شخصی که معتاد به مواد مخدر است، مواد مخدری مثل هروئین یا المپیوم را مصرف کند، اثرات مواد مخدر کاهش می‌یابد. این موضوع می‌تواند به فرد کمک کند تا از مصرف مواد مخدر دست بردارد و ترک اعتیاد را تسهیل کند.
نالتروکسان در دو شکل قابل مصرف است: خوراکی و تزریقی (آمپول). قرص یا کپسول نالتروکسان را باید همراه با یک لیوان آب مصرف کنید. اما در مواردی که نیاز به تزریق دارو وجود داشته باشد، شکل تزریقی نالتروکسان مورد استفاده قرار می‌گیرد که توسط متخصصین تزریق خواهد شد.
قرص لوفکسیدین هیدروکلراید برای ترک اعتیاد
لوفکسیدین هیدروکلراید (Lofexidine Hydrochloride) یک داروی مورد استفاده برای ترک اعتیاد به مواد مخدر، به ویژه اعتیاد به اوپیوئیدها مانند هروئین است. این دارو به عنوان یک آگونیست آلفا-۲ آدرنرژیک عمل می‌کند.
لوفکسیدین هیدروکلراید، تاثیر مهارکننده بر روی سیستم عصبی اعصاب سمپاتیک دارد. با کاهش فعالیت سیستم عصبی سمپاتیک، علائم و نشانه‌های عمدتا فیزیکی ترک اعتیاد مانند تعریق، اضطراب، افسردگی، تپش قلب و فشار خون بالا را کاهش می‌دهد. این دارو به عنوان یک داروی تسکین دهنده برای عوارض ترک اعتیاد استفاده می‌شود. با کاهش این عوارض، شخص معتاد به آرامش بیشتری دست می‌یابد و احتمال موفقیت در ترک اعتیاد افزایش می‌یابد.
داروی سابوکسون
سابوکسون (Suboxone) نوعی داروی کاهش دهنده علائم ترک اعتیاد است، که از ترکیب دو ماده موثر ساخته می‌شود: بوپرنورفین و نالوکسون. بوپرنورفین، یک آگونیست اپیوئیدی جزئی است، که علائم ترک را کاهش می‌دهد. این دارو به عنوان یک مسکن قوی عمل کرده و به فرد کمک می‌کند تا از دردها و علائم ناشی از ترک اعتیاد فیزیکی نجات یابد.
نالوکسون، یک آنتاگونیست اپیوئیدی است، که اثرات مواد مخدر را در مغز مسدود می‌کند. حضور نالوکسون در سابوکسون باعث می‌شود تا در صورت مصرف دارو به صورت تزریقی، احتمال بروز واکنش‌های شدید مانند علائم سخت ترک اعتیاد کاهش یابد.
سابوکسون بیشتر به صورت قرص زیر زبانی عرضه می‌شود و باید تحت نظارت یک پزشک متخصص مصرف گردد. پزشک باید دوز مناسب و روش مصرف را بر اساس وضعیت شما و نیازهای خاص تعیین نماید. معمولا سابوکسون به عنوان یک بخش از برنامه‌های درمانی جامع برای ترک اعتیاد به مواد مخدر استفاده می‌شود، که شامل مشاوره روانشناختی و پشتیبانی خواهد بود.
جمع‌بندی
داروهای آرامبخش برای ترک اعتیاد با هدف کاهش علائم ترک به کار می‌روند. اما انتخاب بهترین آرامبخش و تعیین مقدار دوز مصرفی آن، باید توسط پزشک متخصص تعیین گردد تا مانع از موفقیت فرایند ترک نشود. آمپول دیکلوفناک، بوپرنورفین، داروی نالتروکسان، قرص لوفکسیدین هیدروکلراید و داروی سابوکسون، از جمله داروهای آرامبخش برای ترک اعتیاد هستند.
