چگونه متادون را از بدن خرج کنیم

متادون یک قرص است که به عنوان داروی حمایت‌کننده در روند ترک اعتیاد، توسط برخی پزشکان تجویز ‏می‌‌شود، تا عوارض منفی ترک را تا حد امکان کم کند؛ اما این قرص در صورت مصرف خودسرانه، خود به یک ‏مصیبت تبدیل می‌‌شود. قرص متادون اعتیاد‌آور است و فرد با مصرف متادون درگیر علائم همچون نئشگی، ‏احساس خواب آلودگی، فراموشی کوتاه مدت، خارش بدن، عدم تمرکز در کار، اختلال در صحبت کردن و ‏آرامش بیش از حد (غیر عادی) می‌‌شود.‏

وقتی کسی به متادون معتاد شد، باید برای ترک کردن آن مشابه باقی مواد مخدر، روندی مشخص را طی کند ‏که خیلی هم آسان نیست! در هر حال، ترک کردن، پروسه‌‌ای ناخوشایند است. قرص متادون و وابستگی شدید ‏به آن می‌‌تواند زندگی فرد را دچار مشکلات جدی بکند؛ به همین دلیل اقدام برای ترک، بهترین کار ممکن ‏است. در ادامه این مطلب، می‌‌خواهیم در مورد روش‌‌های ترک متادون صحبت کنیم.‏

روش‌‌های ترک متادون

وقتی فرد تصمیم به ترک متادون بگیرد، با توجه به قدرت بدنی فرد، مدت زمانی که مصرف می‌‌کرده و میزان ‏دوز مصرفی او، بدن از یک تا سه روز بعد، شروع به نشان دادن علائم ترک می‌‌کند؛ علائمی ناخوشایند که فرد ‏را از ترک کردن فراری می‌دهد.

هر چه وابستگی بدن و ذهن به این قرص بیش‌‌تر باشد، علائم آن شدیدتر ‏می‌‌شود. در بازه زمانی یک تا سه روز، علائم ظاهر می‌‌شود و وقتی به روز ششم برسیم اوضاع سخت‌‌تر ‏می‌‌شود. حد فاصل روز هفتم تا دهم بعد از ترک، سخت‌‌ترین دوران ترک است؛ چون علائم ترک به اوج خود ‏می‌‌رسد. برای ترک متادون راه‌‌های گوناگونی وجود دارد که به اختصار، هر کدام را بررسی می‌‌کنیم.‏

ترک دارویی

یکی از شیوه‌‌هایی که برای ترک اعتیاد به متادون وجود دارد، استفاده از داروهایی است ‏که عوارض ترک را کم‌‌تر می‌کند. داروهایی مثل بوپرنورفین و نالوکسون به خاطر خاصیت ضد درد ‏توسط برخی استفاده می‌‌شوند. داروی کلونیدین با خاصیت کاهش اضطراب، کاهش دردهای عضلانی ‏و گرفتگی‌‌های مفصلی، کاهش آبریزش بینی و تعریق، یکی دیگر از داروهایی است که در ترک متادون ‏کمک‌کننده است؛ البته ناگفته نماند که این داروها خود نوعی مخدر هستند و در صورت مصرف ‏خارج از نظر پزشک، می‌‌توانند خود در جایگاه بدتری نسبت به متادون قرار بگیرند.‏

ایمپلنت نالتروکسان

در برخی مواقع، طبق نظر پزشک تجویز می‌‌شود، که این دارو باید در دیواره ‏معده کاشت گردد. داروی نالتروکسان باعث می‌‌شود تمایل به مصرف مواد در فرد، کاهش شدیدی پیدا ‏کند.‏

روش سنتی با کاهش دوز تدریجی

یکی از روش‌‌های سنتی ترک متادون این است که فرد روزانه دوز ‏مصرفی را کم و کم‌تر کند.‏

روش سنتی قطع ناگهانی

این روش که از قدیم رایج بوده و فرد را به تخت می‌‌بستند، روش غلطی ‏است. زیرا بدن و مغز به مدت طولانی به دریافت نوعی ماده خاص عادت کرده است؛ حالا اگر این ‏ماده به طور ناگهانی قطع شود، به بدن شوک وارد شده و عوارض بسیار جدی در پی خواهد داشت.‏

بهترین روش ترک مصرف متادون

در بین روش‌‌هایی که در بالا نام بردیم، بهترین روش ترک از نظر متخصصان، کاشت ایمپلنت نالتروکسان و ‏کاهش تدریجی دوز مصرفی است. نکته‌‌ای که باید به آن دقت کنید، این است که هر روشی را که برای ترک ‏انتخاب می‌کنید، باید زیر نظر پزشک متخصص و یک روان‌‌شناس باشد. ‏

عوارض ترک ممکن است به بدن آسیب‌‌های جدی وارد کند؛ یک پزشک متخصص با توجه به قدرت بدنی و ‏مدت مصرف فرد، بهترین روش را انتخاب می‌‌کند و با توجه به آن، تعیین خواهد کرد که نیاز به مصرف دارو ‏هست یا خیر. همچنین، تعیین دوز مصرفی روزانه فرد باید مطابق با نظر پزشک متخصص و وضعیت فرد انجام ‏گیرد؛ در این صورت، روند ترک با کم‌‌ترین رنج و آسیب همراه خواهد بود. ‏

مصرف مواد صرفا جنبه جسمانی ندارد؛ زیرا علاوه بر جسم، ذهن هم به مواد و احساس آرامش، رهایی و ‏سرخوشی حاصل از آن وابسته می‌‌شود. به همین دلیل، همراهی یک دکتر روان‌‌شناس می‌‌تواند روند ترک را ‏سریع‌‌تر کند و فرد را در برابر مصرف دوباره مصون نگه دارد.‏

سخن آخر

اعتیاد، آسیب شدیدی به سلامتی فرد درگیر وارد می‌‌کند؛ اما نباید به بهانه ترک، آسیب‌‌های بیش‌‌تری به ‏سلامت جسم و روح فرد زده شود. برای یک ترک اصولی و مثبت، بهترین کار کمک گرفتن از پزشک ‏متخصص و ماهر حاضر در مراکز ترک اعتیاد استاندارد است. ترک کردن، پروسه سخت و ناخوشایندی است و ‏نیاز است که خانواده با همراهی عاطفی و حمایت‌‌گری، فرد را در این مسیر تنها نگذراند. امید به آینده، ‏بزرگ‌‌ترین انگیزه برای ترک و بازگشت به زندگی است.‏